เรื่อง: ข้อเสนอแนะต่อแนวการส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ, (วปอ.9979)
|
|
หมวดหมู่:
|
งานวิจัย
|
มิติ:
|
มิติการเมือง/Politics
|
พื้นที่/ขอบเขต:
|
ภายในประเทศ/Domestic/Local
|
ผู้เขียน:
|
วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร, นายสมาสภ์ ปัทมะสุคนธ์, (วปอ.9979)
|
หน่วยงานเจ้าของ:
|
วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร
|
ปีที่พิมพ์:
|
2565
|
จำนวนหน้า:
|
|
การเปิดเผยข้อมูล:
|
สาธารณะ
|
|
บทคัดย่อ:
เรื่อง ข้อเสนอแนวทางการส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ
ลักษณะวิชา การเมือง
ผู้วิจัย นายสมาสภ์ ปัทมะสุคนธ์ หลักสูตร วปอ. รุ่นที่65
จากการสำรวจแรงงานนอกระบบ พ.ศ. 2565 ของสำนักงานสถิติแห่งชาติ พบว่า
ประเทศไทย มีแรงงานนอกระบบ หรือแรงงานอิสระ จำนวน 20.2 ล้านคน คิดเป็นร้อยละ 51.0
ซึ่งเป็นผู้มีงานทำที่ไม่ได้รับความคุ้มครองหรือไม่มีหลักประกันทางสังคมจากการทำงาน ดังนั้น
เพื่อให้แรงงานอิสระได้รับการพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น กระทรวงแรงงานจึงได้ตราพระราชบัญญัติ
ส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ พ.ศ. .... โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตแรงงานอิสระ
ให้เป็นไปตามเป้าหมายยุทธศาสตร์ชาติด้านการสร้างโอกาสและความเสมอภาคทางสังคม ซึ่งผู้วิจัย
มุ่งที่จะศึกษาสภาพการทำงานของแรงงานอิสระ ตามมิติของความสัมพันธ์ระหว่างผู้จ้างงานกับ
แรงงานอิสระ ทั้งในประเทศและต่างประเทศ เพื่อค้นหาแนวทางการส่งเสริมคุณภาพชีวิตแรงงาน
อิสระที่สอดคล้องกับสถานการณ์ด้านแรงงานตามวิถีชีวิตแบบปกติใหม่ (new normal) ซึ่งจะเกิด
ประโยชน์ต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตแรงงานอิสระของกระทรวงแรงงานและหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง
ภายใต้การออกกฎหมายลำดับรองตามร่างพระราชบัญญัติส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ พ.ศ. ....
จากการศึกษาพบว่า ปัญหาที่แรงงานอิสระในแต่ละประเทศเผชิญมีลักษณะคล้ายกัน
คือ ได้รับค่าจ้างและสิทธิประโยชน์ที่ต่ำ ความปลอดภัยจากการทำงานน้อย ไม่ได้รับการปกป้องจาก
กฎหมายแรงงาน รวมถึงการตกอยู่ในกับดักของการทำงานในภาคการจ้างงานที่ไม่ได้มาตรฐาน
ดังนั้น ผู้วิจัยจึงจัดทำข้อเสนอแนะการส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ จำแนกออกเป็น 4 ด้าน
16 ข้อ ดังนี้
ประเด็นที่ 1 ด้านการออกแบบนโยบาย
1. แต่ละประเทศที่ทำการศึกษามีการแบ่งประเภทย่อยของแรงงานอิสระที่แตกต่างกัน
ดังนั้น ประเทศไทยควรจัดกลุ่มประเภทย่อยของแรงงานอิสระที่เป็นของเราเอง เพื่อเลือกกลุ่ม
ที่เฉพาะเจาะจงให้สามารถดำเนินนโยบายได้อย่างมีประสิทธิภาพ และเป็นประโยชน์สูงสุดกับแรงงาน
2.แรงงานอิสระมีความต้องการสวัสดิการและความช่วยเหลือจากภาครัฐที่แตกต่างกัน
ดังนั้น ภาครัฐควรบัญญัติกฎหมายส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระเป็นการเฉพาะ โดยจัดตั้ง
หน่วยงานขึ้นมาใหม่ทำหน้าที่กำหนดนโยบาย แผนงาน รวมทั้งพัฒนา ส่งเสริม และคุ้มครองสิทธิ
ประโยชน์ที่แรงงานอิสระจะได้รับตามกฎหมาย
3.แรงงานอิสระมีการเคลื่อนย้ายถิ่นฐานตลอดเวลา งานที่ทำมีความหลากหลายและ
เปลี่ยนแปลงบ่อย ดังนั้น ภาครัฐต้องส่งเสริมการขึ้นทะเบียนแรงงานอิสระ โดยนำเทคโนโลยีมาอำนวย
ความสะดวก เพื่อจะได้นำฐานข้อมูล (Big Data) ไปบูรณาการกำหนดนโยบายการส่งเสริม พัฒนาและ
คุ้มครองให้มีคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้นในทุกมิติข
4.แรงงานอิสระยินยอมให้หักเงินสมทบเข้าระบบกองทุน และยินดีให้หักโดยเฉลี่ย
เดือนละประมาณ 260 บาท ดังนั้น ภาครัฐจึงควรจัดตั้งกองทุนเพื่อจัดหาสวัสดิการที่เหมาะสมให้กับ
แรงงานอิสระตามที่ต้องการ เช่น เงินกู้เพื่อการประกอบอาชีพ การประกันความเสี่ยงหรืออุบัติเหตุ
รวมทั้งประกันสุขภาพ เป็นต้น
ประเด็นที่ 2 ด้านการบริหารจัดการนโยบาย
1.แรงงานอิสระบางส่วนยังขาดความรู้ความเข้าใจและยังเข้าไม่ถึงสวัสดิการของรัฐ
ดังนั้น ภาครัฐควรเร่งประชาสัมพันธ์สร้างการรับรู้สวัสดิการของรัฐที่มีอยู่แล้ว และส่งเสริมให้แรงงาน
อิสระเข้าร่วมสวัสดิการต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง
2.แรงงานอิสระกว่าร้อยละ 80 มีทักษะและเป็นเจ้าของสมาร์ทโฟน ดังนั้น ภาครัฐ
ควรเน้นการส่งเสริมการเข้าถึงนโยบายและสวัสดิการต่าง ๆ ผ่านระบบดิจิทัลเป็นหลัก สำหรับแรงงาน
อิสระที่เข้าไม่ถึงสมาร์ทโฟน ภาครัฐอาจพิจารณาใช้การสื่อสารแบบตรงเป้ามากขึ้น
3. แรงงานอิสระส่วนใหญ่มีการวางแผนทางการเงิน แต่มักมีการเปลี่ยนแปลงแผนบ่อย
เพราะมีรายได้ไม่เพียงพอต่อการออม และมีหนี้สินค่อนข้างเยอะ ดังนั้น ภาครัฐควรให้ความสำคัญ
กับการให้ความรู้ทางการเงิน ควบคู่ไปกับการเพิ่มทักษะในการสร้างรายได้และการเพิ่มความเชี่ยวชาญ
ในการประกอบอาชีพ
4.ภายใต้สถานการณ์เร่งด่วน การฟื้นฟูอาชีพของแรงงานอิสระที่ได้รับผลกระทบจาก
โควิด – 19 ภาครัฐควรส่งเสริมให้แรงงานอิสระมีความรู้ความสามารถเข้าสู่อุตสาหกรรมใหม่
เปลี่ยนอาชีพหรือมีทักษะใหม่ ๆ เพิ่มขึ้น
ประเด็นที่ 3 ด้านความยั่งยืนของนโยบาย
1.แรงงานอิสระส่วนใหญ่ไม่ต้องการการเปลี่ยนแปลงอาชีพหรือสภาพงานที่ทำอยู่ใน
ปัจจุบัน ดังนั้น ภาครัฐจำเป็นต้องออกแบบให้มีระบบประกันความเสี่ยงหรือรายได้ที่ให้กับแรงงาน
อิสระ โดยเฉพาะในระยะเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลง
2.แรงงานอิสระมีทั้งประเภทที่มีทักษะสูง (High Skill) สามารถหารายได้ได้อย่างมั่นคง
จะพิจารณาการเข้าถึงสิทธิและสวัสดิการของรัฐจากความคุ้มค่า ขณะที่แรงงานอิสระที่มีทักษะน้อย
(Low Skill) มีรายได้น้อยและไม่สม่ำเสมอ ต้องการสิทธิและสวัสดิการของรัฐในรูปแบบความ
ช่วยเหลือหรือการสนับสนุน ดังนั้น ภาครัฐควรออกแบบนโยบายโดยคำนึงถึงความต้องการของคน
ทั้งสองกลุ่ม รวมถึงงบประมาณอุดหนุนที่เหมาะสม
3.แรงงานอิสระส่วนใหญ่ยินยอมให้หักเงินสมทบเข้าระบบกองทุน ภาครัฐสามารถ
จัดตั้งกองทุนเพื่อจัดหาสวัสดิการที่เหมาะสมให้กับแรงงานอิสระที่ต้องการได้แต่ต้องคำนึงถึงความ
ยั่งยืนด้วย ดังนั้น ภาครัฐควรบริหารจัดการกองทุนและจัดสินเชื่อดอกเบี้ยต่ำ โดยร่วมมือกับธนาคาร
แห่งประเทศไทยหรือธนาคารพาณิชย์
4.แรงงานอิสระจำนวนมากเต็มใจเสียภาษีมากขึ้น หากได้รับสวัสดิการที่เหมาะสม
ดังนั้น ภาครัฐสามารถจัดทำสวัสดิการสำหรับแรงงานอิสระผ่านระบบภาษีได้ค
ประเด็นที่ 4 ด้านการออกแบบกฎหมายลำดับรอง โดยให้คามสำคัญ ดังนี้
1.การมีส่วนร่วม การรวมกลุ่มและการจัดตั้งองค์กรแรงงานอิสระ เพื่อส่งเสริมและ
พัฒนาคุณภาพชีวิต การได้รับสิทธิประโยชน์ การคุ้มครองในการสร้างอำนาจต่อรอง โดยเฉพาะกลุ่ม
แรงงานรับจ้างกึ่งอิสระ (ไรเดอร์) ที่มีการประท้วงกันอย่างต่อเนื่อง โดยออกแบบกฎหมายลำดับรอง
แยกจากกันอย่างชัดเจนระหว่างกลุ่มแรงงานอิสระที่จ้างงานตนเอง และกลุ่มแรงงานอิสระที่จ้างงาน
กึ่งอิสระ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมในการทำงานและการได้รับค่าตอนแทนที่เป็นธรรม และพัฒนา
ทักษะอาชีพของแรงงานอิสระที่มีประโยชน์ร่วมกัน
2.การพัฒนาทักษะ ความรู้ความสามารถ คุณธรรมจริยธรรมในการประกอบอาชีพ
และการจ้างรายได้ มีความปลอดภัยอาชีวอนามัยและสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ดี
3.การมีหลักประกันทางสังคมที่ดี โดยนำเงินกองทุนไปซื้อประกันกลุ่ม และการ
ส่งเสริมให้แรงงานอิสระเข้าถึงแหล่งเงินทุนจากการกู้ยืมเงินกองทุนส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ
รวมถึงกองทุนอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง นอกจากนี้เมื่อกองทุนเติบโตขึ้นมีความเป็นไปได้ที่ยกระดับเป็น
ธนาคารแรงงาน เพื่อให้แรงงานอิสระสามารถเข้าถึงแหล่งเงินทุนได้ง่ายและเกิดความยั่งยืนในการ
บริหารจัดการกองทุน
4. การออกแบบกฎหมายลำดับรองจะต้องไม่มีผลกระทบกับธุรกิจที่เกี่ยวข้อง เช่น
ธุรกิจแพลตฟอร์มต่าง ๆ ที่เป็นตัวกลาง หากมีข้อบังคับที่เข้มงวดเกิดไปธุรกิจอาจจะอยู่ไม่ได้ง
abstract:
Title Proposed recommendations for promoting and protecting
informal workers
Field Politics
Name Sarmart Pattamasukhon Course NDC Class 65
Based on the survey of informal worker conducted in the year B.E. 2565
(2022) by the National Statistical Office, it was found that Thailand has approximately
20.2 million informal workers or independent workers, accounting for 51.0 percent of
the whole labour forces. These individuals work without proper protection or social
security coverage. In order to enhance the quality of life for informal workers, the
Ministry of Labor has developed the Promotion and Protection of Informal Worker
Act B.E. .... with the objective of elevating their quality of life in alignment with the
national strategy for creating opportunities and social equality.
The aim of this research is to study the working conditions of informal
worker from the perspective of the relationship between employers and informal
workers, both within the country and abroad. This is done to identify ways to
promote the quality of life for informal workers in accordance with the new normal
lifestyle. These efforts are expected to be useful for Ministry of Labor and related
agencies in improving the quality of life for informal workers by the establishment of
subordinate legislation under the draft Promotion and Protection of Informal Worker
Act B.E. ....
The result of the study shown that the challenges faced by informal
workers in each country share similar characteristics, including low wages and
benefits, lack of safety in workplace, lack of protection under the labour law, and
exposure to non-standard employment arrangements. In light of this, the researcher
has proposed recommendations for promoting and protecting the rights of informal
workers, which can be categorized into 4 areas with 16 points as follows:
Issue 1 Policy Design
1. Each country covered by this study has its own subcategories of
informal workers that differ from one another. Therefore, Thailand should establish
its own subcategories of informal workers to identify specific groups as targets for
effective policies implementation and maximum benefits for the labour force.จ
2. Informal workers have varying needs for public welfare and assistance
from the government. Therefore, the government should enact specific laws to
promote and protect informal workers. This can be achieved by establishing new
agencies tasked with formulating policies and plans, as well as developing,
promoting, and safeguarding the rights and benefits that informal laborers are
entitled to under the law.
3. Informal workers frequently migrate and have diverse and everchanging job roles. Therefore, the government should promote the registration of
informal workers by leveraging technology to facilitate convenience. This would
allow the utilization of Big Data to integrate policy formulation, development, and
protection efforts, aiming to enhance the overall quality of life in various aspects.
4. Informal workers willingly agree to contribute to a fund and are
comfortable with an average monthly deduction of around 260 Baht. Consequently,
the government should establish a fund to provide suitable welfare benefits
according to the workers' needs. This could include options such as occupational
loans, risk or accident insurance, as well as health insurance coverage.
Issue 2 Policy Management
1. Some informal workers still lack knowledge and understanding, and are
unaware of the state benefits available to them. Therefore, the government should
accelerate public awareness campaigns to promote understanding of existing state
welfare programs and encourage informal workers to consistently participate in
various welfare initiatives.
2. Over 80% of informal workers possess skills and own smartphones.
Thus, the government should emphasize facilitating access to policies and welfare
through digital platforms. For informal workers who do not have smartphones, the
government may consider enhancing direct communication methods.
3. The majority of informal workers have a financial plan but often
change plans due to insufficient savings and relatively high debt. Therefore, the
government should prioritize providing financial literacy alongside enhancing skills for
income generation and expertise in their professions.
4. Amid the urgent situation of post-COVID-19 economic recovery, the
government should promote knowledge and skills development for informal workers
to ease transition into new industries, change professions, or acquire new skills.
Issue 3 Sustainability of Policies
1. The majority of informal workers do not wish to change their current
occupations or job conditions. Hence, the government is required to design a risk ฉ
management or income assurance system for informal workers, especially during the
initial phases of transition.
2. Informal worker comprises both high-skilled individuals who can secure
stable incomes and low-skilled workers who experience irregular and lower earnings.
The access to state benefits and welfare should be based on their respective needs.
While high-skilled freelancers may require fair treatment, those with lower skills may
necessitate state support and assistance. Therefore, the government should design
policies that consider the needs of both groups, including appropriate budget
allocation for support.
3. The majority of informal workers are willing to contribute to a Social
Fund system through wage deductions. The government can establish a fund to
provide suitable benefits for informal workers in need, while also considering longterm sustainability. Therefore, the government should manage the fund and provide
low-interest loans in collaboration with the Bank of Thailand or commercial banks.
4. A significant number of informal workers are willing to pay higher taxes
if they receive appropriate benefits. Therefore, the government can create welfare
programs for informal workers through the tax system.
Issue 4 Designing any subordinate legislations which emphasized
these following points;
1. Participation, association, and establishment of independence worker
organization to promote and enhance the quality of life, entitlements, protections,
and bargaining power, particularly for semi-independent workers (Riders) who engage
in continuous protests. This involves crafting clear subordinate legislation to
differentiate between self-employed informal workers groups and semi-independent
workers groups which ensures fairness in work and fair compensation, and developing
mutually beneficial vocational skills for informal worker.
2. Developing skills, knowledge, morality, and ethical values related to
occupations and employments, income, as well as secure livelihoods and ensure
occupational Safety and Healthy working environment.
3. Establishing a robust social security system by utilizing fund resources
to purchase group insurance, and facilitating access to financial resources for informal
workers through loans from the informal worker Promotion and Protection Fund,
including other related funds. Additionally, as the fund grows, the possibility of ช
elevating it to a Labour Bank may arise, providing easier and sustainable access to
financial resources for informal workers and ensuring effective fund management.
4. The design of subordinate legislations must not adversely affect related
businesses, such as various platform businesses that serve as intermediaries.
Businesses may not survive in the overly stringent regulated environment.หนังสือรับรอง
วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร สถานบันวิชาการป้องกันประเทศ ได้อนุมัติให้เอกสารวิจัย
ส่วนบุคคล เรื่อง “ข้อเสนอแนวทางการส่งเสริมและคุ้มครองแรงงานอิสระ” ลักษณะวิชา การเมือง
ของ นายสมาสภ์ ปัทมะสุคนธ์เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรการป้องกันราชอาณาจักร
ร่นที่ 65 ประจำปีการศึกษา พุทธศักราช 2565 - 2566
พลโท
(ชาติชาย ชัยเกษม)
ผู้อำนวยการวิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร
สถาบันวิชาการป้องกันประเทศง
Abstract
Title Proposed recommendations for promoting and protecting informal
workers
Field Politics
Name Sarmart Pattamasukhon Course NDC Class 65
Based on the survey of informal worker conducted in the year B.E. 2565
(2022) by the National Statistical Office, it was found that Thailand has approximately
20.2 million informal workers or independent workers, accounting for 51.0 percent of
the whole labour forces. These individuals work without proper protection or social
security coverage. In order to enhance the quality of life for informal workers, the
Ministry of Labor has developed the Promotion and Protection of Informal Worker
Act B.E. .... with the objective of elevating their quality of life in alignment with the
national strategy for creating opportunities and social equality.
The aim of this research is to study the working conditions of informal
worker from the perspective of the relationship between employers and informal
workers, both within the country and abroad. This is done to identify ways to
promote the quality of life for informal workers in accordance with the new normal
lifestyle. These efforts are expected to be useful for Ministry of Labor and related
agencies in improving the quality of life for informal workers by the establishment of
subordinate legislation under the draft Promotion and Protection of Informal Worker
Act B.E. ....
The result of the study shown that the challenges faced by informal
workers in each country share similar characteristics, including low wages and benefits, lack
of safety in workplace, lack of protection under the labour law, and exposure to nonstandard employment arrangements. In light of this, the researcher has proposed
recommendations for promoting and protecting the rights of informal workers, which
can be categorized into 4 areas with 16 points as follows:
Issue 1 Policy Design
1. Each country covered by this study has its own subcategories of
informal workers that differ from one another. Therefore, Thailand should establishจ
its own subcategories of informal workers to identify specific groups as targets for
effective policies implementation and maximum benefits for the labour force.
2. Informal workers have varying needs for public welfare and assistance
from the government. Therefore, the government should enact specific laws to
promote and protect informal workers. This can be achieved by establishing new
agencies tasked with formulating policies and plans, as well as developing,
promoting, and safeguarding the rights and benefits that informal laborers are
entitled to under the law.
3. Informal workers frequently migrate and have diverse and everchanging job roles. Therefore, the government should promote the registration of
informal workers by leveraging technology to facilitate convenience. This would
allow the utilization of Big Data to integrate policy formulation, development, and
protection efforts, aiming to enhance the overall quality of life in various aspects.
4. Informal workers willingly agree to contribute to a fund and are
comfortable with an average monthly deduction of around 260 Baht. Consequently,
the government should establish a fund to provide suitable welfare benefits
according to the workers' needs. This could include options such as occupational
loans, risk or accident insurance, as well as health insurance coverage.
Issue 2 Policy Management
1. Some informal workers still lack knowledge and understanding, and are
unaware of the state benefits available to them. Therefore, the government should
accelerate public awareness campaigns to promote understanding of existing state
welfare programs and encourage informal workers to consistently participate in
various welfare initiatives.
2. Over 80% of informal workers possess skills and own smartphones.
Thus, the government should emphasize facilitating access to policies and welfare
through digital platforms. For informal workers who do not have smartphones, the
government may consider enhancing direct communication methods.
3. The majority of informal workers have a financial plan but often
change plans due to insufficient savings and relatively high debt. Therefore, the
government should prioritize providing financial literacy alongside enhancing skills for
income generation and expertise in their professions.
4. Amid the urgent situation of post-COVID-19 economic recovery, the
government should promote knowledge and skills development for informal workers
to ease transition into new industries, change professions, or acquire new skills.
Issue 3 Sustainability of Policiesฉ
1. The majority of informal workers do not wish to change their current
occupations or job conditions. Hence, the government is required to design a risk
management or income assurance system for informal workers, especially during the
initial phases of transition.
2. Informal worker comprises both high-skilled individuals who can secure
stable incomes and low-skilled workers who experience irregular and lower earnings.
The access to state benefits and welfare should be based on their respective needs.
While high-skilled freelancers may require fair treatment, those with lower skills may
necessitate state support and assistance. Therefore, the government should design
policies that consider the needs of both groups, including appropriate budget
allocation for support.
3. The majority of informal workers are willing to contribute to a Social
Fund system through wage deductions. The government can establish a fund to
provide suitable benefits for informal workers in need, while also considering longterm sustainability. Therefore, the government should manage the fund and provide
low-interest loans in collaboration with the Bank of Thailand or commercial banks.
4. A significant number of informal workers are willing to pay higher taxes
if they receive appropriate benefits. Therefore, the government can create welfare
programs for informal workers through the tax system.
Issue 4 Designing any subordinate legislations which emphasized
these following points;
1. Participation, association, and establishment of independence worker
organization to promote and enhance the quality of life, entitlements, protections,
and bargaining power, particularly for semi-independent workers (Riders) who engage
in continuous protests. This involves crafting clear subordinate legislation to
differentiate between self-employed informal workers groups and semi-independent
workers groups which ensures fairness in work and fair compensation, and developing
mutually beneficial vocational skills for informal worker.
2. Developing skills, knowledge, morality, and ethical values related to
occupations and employments, income, as well as secure livelihoods and ensure
occupational Safety and Healthy working environment.
3. Establishing a robust social security system by utilizing fund resources
to purchase group insurance, and facilitating access to financial resources for informalช
workers through loans from the informal worker Promotion and Protection Fund,
including other related funds. Additionally, as the fund grows, the possibility of
elevating it to a Labour Bank may arise, providing easier and sustainable access to
financial resources for informal workers and ensuring effective fund management.
4. The design of subordinate legislations must not adversely affect related
businesses, such as various platform businesses that serve as intermediaries.
Businesses may not survive in the overly stringent regulated environment.ซ
